-
1 darowanemu koniowi w zęby się nie patrzy
погов. дарёному коню́ в зу́бы не смо́трятSłownik polsko-rosyjski > darowanemu koniowi w zęby się nie patrzy
-
2 darować
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• даровать• дать• жертвовать• задавать• извинить• извинять• издавать• испускать• одарять• оправдывать• отдавать• отдать• отпускать• подавать• подарить• подать• пожаловать• пожертвовать• предоставить• предоставлять• преподать• простить• прощать• уделить• уделять* * *dar|ować\darowaćowany сов. 1. подарить, даровать;\darować życie даровать жизнь, помиловать;
2. простить, извинить;\darowaćuj mi прости меня; nie mogę sobie \darować я не могу себе простить; \darować karę освободить от наказания;
● \darowaćowanemu koniowi w zęby się nie patrzy погов. дарёному коню в зубы не смотрят+1. podarować, ofiarować 2. przebaczyć, odpuścić
* * *darowany сов.1) подари́ть, дарова́тьdarować życie — дарова́ть жизнь, поми́ловать
2) прости́ть, извини́тьdaruj mi — прости́ меня́
nie mogę sobie darować — я не могу́ себе́ прости́ть
darować karę — освободи́ть от наказа́ния
•Syn: -
3 darować
(-uję, -ujesz); vt perf( upominek) to give; ( karę) to pardon; ( życie) to spare; ( dług) to remit; (urazę, winę) to forgive* * *ipf. l. pf.1. (= dać) give, present; ( na cele dobroczynne) donate; darować komuś wolność give/grant sb freedom.2. (= oszczędzić) ( wysiłki) spare; darować sobie coś spare o.s. sth; darować komuś życie spare sb's life; daruj sobie! save yourself the trouble!3. (= przebaczyć) (karę, dług) remit; (winę, grzechy) forgive; darować komuś karę pardon sb, let sb off; ktoś nie może komuś czegoś darować sb can't forgive sb; nie mogę sobie tego darować I could kick myself for that.4. ( w zwrotach) daruje pan/pani! ( z oburzeniem) excuse me!; darowanemu koniowi nie zagląda/patrzy się w zęby przen. (you) don't/never look a gift horse in the mouth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > darować
См. также в других словарях:
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę … Słownik języka polskiego
